Een voorbeeld van participatie…

We gaan even terug in de tijd, om precies te zijn 50 jaar geleden toen werd op 30 mei 1964 het eerste eigen clubgebouw van padvindstersvendel Guithégro geopend. Het vendel had al vanaf de oprichting op diverse plekken in Nunspeet steeds weer opnieuw tijdelijk onderdak gevonden en mede door de groei van het ledental werd de behoefte aan een eigen clubgebouw steeds groter. Reeds in 1959 werd de eerste aanzet gedaan tot de bouw van een clubhuis aan de Elspeterweg.

Er wordt een terreintje gevonden aan de toenmalige Oranjelaan. In augustus 1960 word het door de gemeente in erpacht uitgegeven voor de som van 25,- gulden per jaar. Het terrein werd door de Genie geegaliseerd, gelijk met de aanleg van het industrieterrein Feithenhof. Door de heer Schokker werd een bouwkundig plan bij de gemeente ingediend en vervolgens ging men met ongeveer 14 vrijwilligers van start. Als eerste werd er een waterpomp geslagen om vervolgens een betonplaat als fundering aan te leggen,want zonder water immers geen beton! Het grondwater werd gekeurd door apotheek Top en ook goed bevonden voor consumptie. Nog vele jaren werd dit door hem herhaald. Het hout kreeg men op stam van Staatsbosbeheer en met de vrachtauto van groenteman Peters reed men naar Uddel om daar het hout voor niets te laten zagen. Men moest wel een zaagstaat met de maten meenemen. Daarna werd het hout geconserveerd om rotten te voorkomen. Na de betonvloeren kwam de tussenmuur met de openhaard met schouw. Zelfs de deuren werden zelf  gemaakt. Een watertank boven in de keuken was het waterreservoir dat met de hand door een vleugelpomp gevuld werd. Er werd veel medewerking gekregen van de Nunspeetse aannemers in het dorp. De moeilijke zaken op het gebied van hout  werden verzorgd door o.a aannemer Hamer aan de Eperweg. Men moest wel voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Zo kreeg men een lading hardboard vanuit Rotterdam. Deze lading was door het lossen in de haven beschadigd. Maar hoe kreeg je dit hout naar Nunspeet? Uiteindelijk moest een vrachtwagen van de VVM, de melkfabriek dus, naar Rotterdam en op de terugweg nam hij deze lading mee. Door de kabouters, padvindsters en hun leidsters werden vele acties op touw gezet om geld voor het nieuwe clubhuis bijeen te krijgen.

Voor de vele vrijwilligers was het een leuke tijd, er was toen immers nog nauwelijks televisie laat staan internet. Ook de banken en tafels zijn thuis bij de familie Schokker gemaakt. Natuurlijk waren er ook wel eens tegenvallers, zoals de dakbedekking die men had in de kleur donkergrijs, deze moest fabrieksmatig zwart gemaakt worden. Op zaterdag 30 mei 1964 om drie uur s’middags werd het clubhuis officieel geopend. Die dag werden voor het vele werk de vier overgebleven heren door mevrouw Dorlas bedankt. Dit waren de heren J.Schokker, J.E. Haverkamp, B. Runeman, en de heer F. Weersma die helaas afwezig was door vestiging in het buitenland.Deze kregen het waarderingsteken van het Nederlandse Padvindstersgilde op de borst gespeld. Het was de heer J.F. Ristjouw, die als secretaris van de stichting clubhuis mevrouw Dorlas de sleutel van het gebouw overhandigde met de woorden:”ik hoop dat ook de padvinderij in een tijd die wel zeer snel verandert, deze tijd zal weten te verstaan, en datgene aan zal pakken waarover men vroeger niet dacht. Hierdoor voorkomt men, dat men krampachtig vast zou houden aan waarden die veranderd zijn en steeds zullen veranderen”.

Zoals op de oude foto’s te zien is was de basis van het gebouw kleiner dan hoe wij het gebouw tot het laatst gekend hebben. Het werd later aan de achterzijde uitgebreid met een ruimte voor sherpa’s (explorers) en ook werd een grote berging aan de oostzijde gerealiseerd. De geschiedenis van dit gebouw stopt abrupt de laatste dagen van november 2009,  toen maakte brand een eind aan het clubhuis waaraan veel mensen goede herinneringen bewaren.

(Voor de totstandkoming van dit artikel heb ik gebruikt gemaakt van een deel tekst uit de Mothoek daarom speciale dank aan de heer J. van Eijck van de Heemkundige Vereniging Nuwenspete)

-De twee dames op de foto zijn mevrouw Dorlas, en met zwarte bril mevrouw Thea de Groot de

leidster (Guido) waaraan het Vendel en het gebouw haar naam te danken heeft.

-Clubhuis in aanbouw

-Het krantenartikel is van 4 juni 1964.